Po zapadnięciu zmroku o godz. 20.00, w Wielką Noc zebraliśmy się w kościele, aby celebrować najbardziej uroczystą i najpiękniejszą ze wszystkich liturgii – Wigilię Paschalną.
„Tej właśnie nocy Chrystus, skruszywszy więzy śmierci, jako zwycięzca wyszedł z otchłani. (…) O, jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś swego Syna (…)” (Exsultet)
Liturgia rozpoczęła się przed kościołem, gdzie od poświęconego ognia zapalony został Paschał. Wniesiony do ciemnego kościoła Paschał rozproszył mrok. Od tej świecy symbolizującej „światło Chrystusa” zapaliliśmy swoje świece. To symbol przejścia z ciemności do światła, ze śmierci do życia, którego dokonał Zmartwychwstały Pan. Z zapalonymi świecami wysłuchaliśmy Orędzia Wielkanocnego, hymnu, który wysławia tę noc, w której Chrystus zwyciężył śmierć.
Następnie rozpoczęła się wyjątkowo bogata Liturgia Słowa. W kolejnych czytaniach usłyszeliśmy historię zbawienia – od stworzenia świata, przez proroctwa Starego Testamentu, aż do spełnienia Bożych obietnic w ofierze Chrystusa. Wspominając tę historię zbawienia widzimy jak bardzo mieści się w niej również nasze życie, tu i teraz.
Po uroczystym „Alleluja”, w Ewangelii usłyszeliśmy nowinę o Zmartwychwstaniu Jezusa.
W wygłoszonej po niej homilii usłyszeliśmy słowa, które wlały w nasze serca nadzieję, że Chrystus w swojej miłości pragnie pomóc nam codziennie powstawać ze śmierci do życia, z ciemności naszych grzechów do światła. Potrzeba nam Jemu uwierzyć, pozwolić się poprowadzić. On się pochyla nad nami i dźwiga nas w naszej słabości, podnosi z ziemi naszą miłość, leczy to co w nas chore, obolałe, ociera nasze łzy. Taki właśnie jest nasz Zbawiciel.
Po homilii rozpoczęła się Liturgia Chrzcielna. W litanii prosiliśmy o wstawiennictwo wszystkich Świętych oraz odnowiliśmy swoje przyrzeczenia chrzcielne, a na pamiątkę naszego chrztu zostaliśmy pokropieni woda święconą.
Następnie zostaliśmy zaproszeni do radosnego spotkania ze Zmartwychwstałym na Uczcie Eucharystycznej. W sposób sakramentalny uobecniło się paschalne przejście Chrystusa przez śmierć do nowego życia, w którym mamy rzeczywisty udział.
Na zakończenie Wigilii Paschalnej ogłosiliśmy światu radość Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa w uroczystej procesji rezurekcyjnej ze świecami wokół kościoła.
Zanieśmy tę radość ze sobą wszędzie gdziekolwiek pójdziemy, by wszyscy poznali jak wielkiej rzeczy dokonał Chrystus dla naszego zbawienia.
„Wiemy, jak smucić się z Jezusem krzyżowanym, ale nie zawsze umiemy radować się z Jezusem Zmartwychwstałym, Jezusem wstępującym do nieba i zasiadającym po prawicy Ojca. Mówimy nieraz, iż nasze życie jest naznaczone krzyżem i cierpieniem. Trzeba nam jednak zawsze pamiętać, że jest to tylko część prawdy. Drugą część tej prawdy stanowi stwierdzenie, iż nasze życie ma być naznaczone także radością i pokojem, które przynosi Jezus Zmartwychwstały” (Józef Augustyn SJ. „Widzieliśmy Pana. Rozważania rekolekcyjne”)
Admin
