Trwając w ciszy i modlitwie z Jezusem w Ogrodzie Oliwnym, weszliśmy w wydarzenia Wielkiego Piątku. W tym dniu rozważamy mękę i śmierć Chrystusa, który sam siebie składa w ofierze na Drzewie Krzyża, wypełniając do końca wolę Boga Ojca. Z miłości do nas… O godz. 15.00 zebraliśmy się w naszym kościele, aby wspólnie z Chrystusem przejść Drogę Krzyżową, spojrzeć w oczy Miłości ukrzyżowanej. Nabożeństwem do Miłosierdzia Bożego rozpoczęliśmy Nowennę przed Niedzielą Miłosierdzia. Centralnym punktem obchodów Wielkiego Piątku jest wieczorna Liturgia Męki Pańskiej, która sprawowana została w naszym kościele o godz. 18.30.
Ołtarz obnażony, puste tabernakulum, milczą dzwony i organy.
Liturgia rozpoczęła się procesją w ciszy do ołtarza, a następnie aktem uniżenia i całkowitego oddania się woli Boga, na znak czego kapłan położył się krzyżem na ziemi. Wszyscy wierni w milczeniu wyraziliśmy uwielbienie Bogu, który dokonał dla nas tak niesamowitej ofiary.
Chwilę później rozpoczęła się Liturgia Słowa.
Pierwsze czytanie z księgi proroka Izajasza mówi nam o tym jak doskonale wszystkie proroctwa wypełniły się w męce Jezusa. Drugie czytanie, z Listu do Hebrajczyków, ukazuje nam jak bardzo Chrystus – nasz Arcykapłan – jest nam bardzo bliski, gdyż wie, czym jest ludzkie cierpienie.
Następnie w uroczysty sposób odczytany został opis Męki Pańskiej według św. Jana.
W homilii usłyszeliśmy piękną prawdę o Miłości Chrystusowej, która dla naszego zbawienia pozwoliła przybić się do krzyża. Wielka to tajemnica i wielka ofiara. Chciejmy tę Miłość przyjąć, niech ona będzie dla nas wzorem jak każdego dnia mamy umierać dla innych. Bo umierać to dawać siebie, wyrzekać się siebie, zapominać o sobie, rezygnować z siebie. Tylko miłość, która potrafi umierać, potrafi też powstawać. Bo miłość jest silniejsza niż śmierć.
Liturgie Słowa zakończyła, szczególnie uroczysta w tym dniu, modlitwa powszechna zawierająca prośby o to, by zbawienie, którego Chrystus dokonał na Krzyżu, stało się udziałem wszystkich ludzi.
Następnie rozpoczęła się Adoracja Krzyża, który został wniesiony i odsłonięty podczas uroczystej procesji. Po niej kapłani i wszyscy wierni adorowali Ukrzyżowanego Chrystusa przez ucałowanie krzyża.
Po adoracji krzyża nastąpił obrzęd Komunii świętej konsekrowanej poprzedniego dnia.
Na zakończenie liturgii Ciało Chrystusa zostało przeniesione w uroczystej procesji do Bożego Grobu. Monstrancja została przykryta białym welonem na pamiątkę całunu, którym spowito martwe ciało Jezusa.
Adoracja Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim w naszym kościele trwa w Wielki Piątek do godz. 23.00, a w Wielką Sobotę od 9.00 aż do 20.00, kiedy to rozpocznie się Liturgia Wigilii Paschalnej.
Chciejmy w tej adoracji podziękować Bogu za jego wielką miłość aż po krzyż. On pragnie naszej miłości, nie zwlekajmy z odpowiedzią. Rozważajmy w naszych sercach wielką tajemnicę Jego odkupieńczej śmierci.
„…Krzyż to znaczy: oddać swe życie za brata, aby wraz z jego życiem ocalić własne. Krzyż znaczy: miłość silniejsza jest od nienawiści i od zemsty, lepiej jest dawać, aniżeli brać, angażowanie się jest skuteczniejsze od czczego stawiania żądań. Krzyż znaczy: nie ma ciemności bez gwiazdy, burzy bez bezpiecznej przystani. Krzyż znaczy: miłość nie zna granic – rozpocznij od tych, którzy są najbliżej ciebie, i nie zapominaj o tych, którzy są najdalej. Krzyż znaczy: Bóg jest większy od nas, ludzi, większy niż nasza zawodność, jest ratunkiem nawet w największej klęsce, życie jest silniejsze niż śmierć…”
Jan Paweł II (Wiedeń, 1983)
Admin
