Wierzymy Panie… że Ty jesteś „Chlebem Żywym, który zstąpił z nieba” (por. J 6,51), że pozostajesz z nami w Eucharystii, dajesz nam swoje Ciało i Krew, abyśmy mogli żyć z Ciebie…
16 czerwca, w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, zgromadzeni wokół eucharystycznego stołu, idący w procesji z Jezusem w Najświętszym Sakramencie szukaliśmy tej prawdy w głębi swojego serca… W moim sam na sam z Jezusem.
Stawialiśmy sobie mocne pytanie – czy ja naprawdę wierzę, Panie mój, w Twoją realną, świętą obecność w moim życiu… sakramentach świętych, na ołtarzu?
Czy słowa widniejące na przygotowanych ołtarzach zapadły w moje serce:
BIERZCIE I JEDZCIE…
W MOCY DUCHA. IDŹCIE I GŁOŚCIE…
JESTEM… PAMIĘTAM… CZUWAM…
OTO WAS POSYŁAM…
To słowa mówiące o Twojej obecności pośród nas i o tym, że nas posyłasz, abyśmy nieśli światu Twoją miłość. Słowa ukazujące prawdę o Twojej niestrudzonej miłości, która chce dać mi siłę…
Dlaczego ja? Dlaczego posyłasz mnie? Co mam uczynić? Niech odpowiedzią będą słowa, które przypomniał nam Ksiądz Proboszcz. Słowa papieża Jana Pawła II, tak bardzo aktualne we współczesnym świecie, że „dzisiejszy świat potrzebuje bardziej świadków niż nauczycieli”.
Żyjmy więc tak, by nasze czyny były jak światło, jak mapa dla tych, którzy idą z nami. Byśmy nie byli jedynie nauczycielami, ale żywymi świadkami Chrystusowej Ewangelii w świecie, który właśnie tego najbardziej dziś potrzebuje.
Jezu, ale pomóż najpierw mi uwierzyć, że TY JESTEŚ. Bo potrzebuję Ciebie, aby żyć naprawdę…
