Wierzymy Panie… że Ty jesteś „Chlebem Żywym, który zstąpił z nieba” (por. J 6,51), że pozostajesz z nami w Eucharystii, dajesz nam swoje Ciało i Krew, abyśmy mogli żyć z Ciebie…19 czerwca, w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, zgromadzeni wokół Eucharystycznego Stołu, idący w procesji z Jezusem w Najświętszym Sakramencie szukaliśmy tej prawdy w głębi swojego serca…
Stawialiśmy sobie mocne pytanie – czy ja naprawdę wierzę, Panie mój, w Twoją realną, świętą obecność w moim życiu… na ołtarzu, w sakramentach? Czy słowa aktu wiary, nadziei, miłości, żalu – widniejące na przygotowanych ołtarzach, znane nam tak bardzo, wyrażały naprawdę to, co mam w sercu?
Wierzę w Ciebie, Boże żywy…
Ufam Tobie, boś Ty wierny…
Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję…
Ach żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości…
Te słowa są zaproszeniem, by stanąć w prawdzie o naszej wierze. Ale to też słowa ukazujące prawdę o Twojej, Chryste, niestrudzonej miłości, która chce dać nam siłę…
Ufam Tobie, boś Ty wierny…
Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję…
Ach żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości…
Te słowa są zaproszeniem, by stanąć w prawdzie o naszej wierze. Ale to też słowa ukazujące prawdę o Twojej, Chryste, niestrudzonej miłości, która chce dać nam siłę…
Ksiądz Proboszcz prosił nas, abyśmy tę miłość nieśli innym, nieśli światu. Bo dzisiejszy świat bardzo Chrystusowej miłości potrzebuje. Na tę drogę otrzymaliśmy błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.
Ksiądz Proboszcz wyraził wdzięczność wszystkim, którzy przyczynili się do tego, abyśmy mogli pięknie przeżyć to spotkanie z Jezusem wychodzącym na nasze drogi – osobom, które przygotowały ołtarze oraz oprawę Mszy św. i procesji, a zwłaszcza dzieciom, które z radością uczestniczyły w procesji niosąc różaniec, sypiąc kwiaty.
