11 czerwca obchodziliśmy uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej.
Ten dzień, w roku tak innym niż wszystkie… pozwala nam może bardziej zrozumieć obecność Boga, przejmującą w swej ciszy i delikatności. Obecność pokorną, tak niezauważalną czasami przez nas…, w którą chwilami może niejeden z nas wątpił w naszym bólu i lęku…
A może te wszystkie trudne doświadczenia pozwoliły nam tak naprawdę zobaczyć Chrystusa oczyma serca. Zatęsknić za Jezusem w Eucharystii… Może te doświadczenia nauczyły nas wdzięczności za dar Eucharystii.
Powietrzem moim jest obecnośc Twoja….
On staje pośród nas. Ukryty w białym chlebie, dający się połamać dla nas – abyśmy mieli życie z Niego, życie w pełni. Składa się na ołtarzu naszego serca.
Czy ja naprawdę wierzę, Panie mój, w Twoją realną, świętą obecność w moim życiu, tu i teraz? W Twoją niestrudzoną, wypatrującą i szukającą mnie miłość, która chce zjednoczyć się ze mną w Komunii św.
A każda Komunia ma być takim naszym zjednoczeniem, wtuleniem się w ramiona Chrystusa…, by stać się przemienionymi Jego miłością – przypominał nam Ks. Proboszcz w homilii. Niech tak się dzieje w naszym życiu.
Panie, pomóż mi uwierzyć, że TY JESTEŚ. Bo potrzebuję Ciebie, aby żyć naprawdę…
Przemień mnie…
Procesja tego roku, ze względu na sytuację epidemiczną, przeszła wokół kościoła do jednego ołtarza. Następnie Ks. Proboszcz udzielił błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem wszystkim zgromadzonym na placu przed kosciołem oraz całej naszej Parafii.
