W niedzielę 20 maja, w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, podczas Mszy św. o godz. 11.15 dzieci z klas IV z naszej parafii przeżywały swoją rocznicę Pierwszej Komunii Świętej. Chciały wyrazić swoją wdzięczność Jezusowi za dar, którym starały się żyć.
Co zmieniło się przez ten rok? Ile spotkań z Jezusem w Komunii Św.? Co z poruszeniem serca dzieci i ich rodziców?
Zadając te pytania dzieciom Ksiądz Proboszcz przywołał w pamięci ten niezwykły dzień, na który czekały z takim utęsknieniem…
Przypomniał też słowa pieśni, które rok temu z radością śpiewały:
„Tak czekałem na tę chwilę, by usłyszeć głos Twój Panie (…)
Z Tobą pragnę się spotykać, to dziecięce me pragnienie
Na Twe przyjście będę czekać, nie opuszczę Ciebie, nie.”
Czy była w nas ta sama tęsknota w codzienności… ? Pewne jest, że tęsknił On – Jezus Chrystus. Że czekał On… na każdego z nas.
Tej tęsknoty za Jezusem Ks. Proboszcz życzył wszystkim dzieciom.
»Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie« – te słowa raz jeszcze przypomniał rodzicom Ks. Proboszcz, wskazując na to, co jest ich powinnością – rozpalanie iskry Bożej miłości w sercach dzieci, dawanie świadectwa bliskości z Jezusem przez swoje życie sakramentalne – tak, by mogło iść za tym piękne życie – codzienność przesiąknięta głęboką wiarą…
Codzienność, a nie odświętność.
I nie tylko pięknie przeżywana pamiątka komunii, ale… życie – w komunii z Bogiem.
Na zakończenie Mszy św. każde z dzieci złożyło na ołtarzu białą różę, w podziękowaniu za dar, jakim jest żywa obecność Jezusa w Sakramencie Eucharystii.
Panie Jezu, dziękujemy Ci za dar Eucharystii, podczas której ofiarowujesz nam siebie cały, z miłości. Rozpalaj na nowo nasze serca, abyśmy z radością odpowiadali na Twoją miłość.
